İnceleme
( Kullanıcı Oyu)Kanser tedavisinde karşılaşılan en büyük zorluklardan biri, rastgele bir anti-kanser ilacından etkilenmeden bedendeki öteki kansere neden olan genlerin büyümesini ve gelişmesini desteklemeye devam eden MYC (myc proto-oncogene) üzere genlerdir.
MYC ismi verilen gen kanserlerin birçoklarında rol oynuyor, fakat ne yazık ki ekseriyetle “tedavi edilemez” olarak kabul ediliyor. Bu nedenle bilim insanları MYC’den sıklıkla kanserin “Everest Dağı” olarak kelam etmekte. Yeni bir çalışmada bilim insanları, bu genin RNA’sını parçalayarak farelerde kanseri tesirli bir formda temizleyen bir molekül geliştirdiler.
KANSERE YÖNELİK KIYMETLİ ADIM
Esasında MYC geni hücre çoğalması, metabolizma ve denetimli hücre vefatının düzenlenmesinde kıymetli bir rol oynar fakat bu gen, her vakit faydalı değildir. Aslında, bu MYC geni çok çeşitli hastalık tiplerini kapsayan tüm insan kanserlerinin yüzde 70’i ile bağlıdır. Bu da onu tedavi için cazip bir amaç haline getiriyor, lakin ne yazık ki bu o kadar kolay değil. Bağlantılı MYC proteini, ilaç moleküllerinin tutunmasını zorlaştıran garip bir biçime sahiptir ve bu da çoğunlukla tedavi edilemez olarak kabul edilmesine neden olur.
Donanımhaber’de yer alan yeni bir çalışma bunu değiştirmeye yönelik bir adım olabilir. Wertheim UF Scripps Enstitüsü, Max Planck Enstitüsü ve Münster Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, şiddetli proteini atlamanın ve bunun yerine RNA’yı (mRNA) hedefleyerek geni kapatmanın bir yolunu geliştirdiler. Bu moleküller protein üretmek için DNA’yı kopyalar, bu nedenle bu süreci kesintiye uğratmak, esasen üretilmiş olanları etkisiz hale getirmek yerine proteinlerin yapılmasını önleyebilir.
Ekip birinci olarak, MYC geninin mRNA’sının yanı sıra kanserle kontaklı başka iki RNA olan JUN ve mikroRNA-155’e güçlü bir formda bağlanan bileşikler tasarladı. Tek başına bağlanma pek yardımcı olmamış üzere görünüyordu, bu yüzden araştırmacılar moleküllerine ekstra bir yapı eklediler. Bu yapı, RNA’yı geri dönüştüren enzimleri yakalamak için bir olta kancası üzere çalışacak ve onları bağlı RNA’yı bozmaya yönlendirecek formda tasarlandı. Ve elbette birinci sonuçlar umut verici görünüyordu.
Çalışmanın başyazarı Matthew Disney, bu parçalayıcı bileşen eklendiğinde “kanser RNA’larının yüzde 35, yüzde 40, yüzde 50 yahut daha fazla azaldığını görmeye başladık” dedi. Disney, yaptığı açıklamada “Bu durum, akciğerlere yayılan göğüs kanserine ait fare temelli çalışmalarda kanser hücrelerinin ölmesine ve tümörlerin temizlenmesine neden oldu.” tabirlerini kullandı.
Elbette bu teknik için şimdi çok erken ve araştırmacılar insan klinik deneylerine ulaşmadan evvel önlerinde hala bir “maraton” olduğunu söylüyorlar. Yol uzun olsa da gelecekte insan kanseri ve başka hastalıkların tedavileri için umutlar yükseldi. Direkt kanser hücresi yerine kanser hücresinin sınırsızca çoğalmasından sorumlu olan MYC genini agresif bir halde gaye almak, tedavi edilemeyen hastalıkları tedavi edebilecek ilaçlar oluşturmak için kapıyı aralıyor.
